Ο Μέγας Αλέξανδρος ως Πλειάδιος Φορέας της Θέλησης .. 

«Ο μέγας Κατακτητής δεν υπήρξε απλώς υιός της ιστορίας, αλλά Πνευματικός Φορέας του Λόγου, εκλεκτός της Μοίρας και αντιπρόσωπος του Ηλιακού Κύκλου των Πλειάδων επί της Γης».

Η Εσωτερική Διδασκαλία, όπως αποκαλύπτεται στα απόκρυφα έργα της Θεοσοφίας και ειδικά μέσω της Μπλαβάτσκυ, μας παρέχει ένα πέπλο αποκάλυψης όσον αφορά την ύπαρξη πλανητικών και ηλιακών αποστολών. Οι Πλειάδες δεν είναι απλώς άστρα στον ουρανό, αλλά Κοσμικά Κέντρα συνείδησης – φορείς Ακτινικής Πνευματικής Ενέργειας. Κάθε αστέρι συνδέεται με μια Πνευματική Ακτίνα και έναν Αρχάγγελο. Ο Μέγας Αλέξανδρος φαίνεται να ενσωμάτωνε τη σύνθεση αυτών των Δυνάμεων.

Κατά τη Διδασκαλία, η 2η Ακτίνα της Αγάπης-Σοφίας (που εκπροσωπείται από το Χρυσό Άστρο των Άτλαντων Πλειάδων) επιφορτίζεται με το έργο της Διδασκαλίας και της Θυσίας. Ο Αλέξανδρος, όπως και ο ίδιος ο Λόγος που ενσαρκώνεται περιοδικά σε μεγάλους Παγκόσμιους Διδασκάλους, φέρει το αποτύπωμα αυτής της Ακτίνας.

Το Σπαθί του δεν ήταν μόνο πολεμικό εργαλείο· ήταν το «Ξίφος του Πνεύματος», ορθωμένο προς τα άνω, δείγμα της Εσωτερικής Θέλησης που κατακτά και μεταμορφώνει τον υλικό κόσμο σε πνευματικό βασίλειο. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Μακεδόνες του, που φέρουν ίχνη αρχαίας Ατλαντιας κληρονομιάς, παρουσιάζονται με ισχυρές εσωτερικές ρίζες που αντλούν από Πλειάδιες πηγές.

Ο Κύκλος – το Σύμβολο του Αιώνιου και του Άχρονου – συνδυάζεται με το Όρθιο Σπαθί και το Τρίγωνο των Άστρων, δημιουργώντας μία μυστικιστική Τριάδα: Θέληση – Αγάπη – Νους. Οι τρεις αυτές Όψεις διαποτίζουν την αποστολή του Αλεξάνδρου ως Κοσμικού Μαχητή.

Σύμφωνα με τη «Μυστική Δοξασία» (Α’ 16–21), οι Πλειάδες σχετίζονται με τους Νόες των Πλανητών, τους Κυρίους της Φωτιάς και της Σκέψης. Είναι οι Οδηγοί του Ανθρώπινου Γένους, και ορισμένοι Αντιπρόσωποί τους ενσαρκώνονται σε καίριες ιστορικές στιγμές, όταν η Μοίρα του Κόσμου φτάνει σε κρίσιμες καμπές.

Αυτή είναι η Πλειάδια Υπέρβαση του Αλεξάνδρου: δεν κατακτά για τον εαυτό του, αλλά για να φυτεύσει Σπέρματα Συνείδησης· να διαχύσει το Φως του Λόγου απ’ την Ανατολή ως τη Δύση, ενοποιώντας λαούς υπό έναν πνευματικό συμβολισμό. Είναι ο Ήλιος με τη Σπάθη· είναι η φλόγα που καίει χωρίς να καταστρέφει· είναι το Πνεύμα που προπορεύεται του καιρού του, όπως ο Πλειάδιος Αστέρας που οδηγεί τη Νύχτα στον Ηλιακό Λόγο.

_______

1. Ο Μέγας Αλέξανδρος ως "Όργανο του Κάρμα"

Η Μπλαβάτσκυ θεωρεί τον Μέγα Αλέξανδρο όχι απλά ιστορικό κατακτητή, αλλά φορέα πνευματικής αποστολής, ο οποίος:

Μετέφερε τη σοφία των Ελλήνων στην Ανατολή (Περσία, Ινδία),

Ενοποίησε ανατολικά και δυτικά ρεύματα σκέψης,

Λειτούργησε ως "όργανο του Κάρμα" — ενός ευρύτερου πνευματικού σχεδίου για τη διάδοση της "Αρχέγονης Σοφίας".

"Ο Αλέξανδρος δεν υπήρξε απλώς κατακτητής αλλά μέσο διάδοσης του Ελληνικού Πνεύματος, το οποίο είναι παρακλάδι της Πρώτης Σοφίας..."  (παραφρασμένα από σημειώσεις της Μπλαβάτσκυ)

2. Οι Μακεδόνες ως Ελληνικό Φύλο

Η Μπλαβάτσκυ αντιμετωπίζει τους Μακεδόνες σαφώς ως υποφυλή των Ελλήνων, εντός της Άριας 5ης Ριζικής Φυλής, και όχι ως ξεχωριστό έθνος.

Δεν μπαίνει στη σύγχρονη διαμάχη περί εθνικής ταυτότητας· θεωρεί τους Μακεδόνες κληρονόμους της ίδιας παράδοσης με τους Αθηναίους, τους Σπαρτιάτες, τους Πυθαγόρειους.

Τονίζει περισσότερο τη συλλογική αποστολή του ελληνικού κόσμου στη μετάδοση της "θείας νόησης" στην ανθρωπότητα.

3. Η Εσωτερική Διάσταση της Εκστρατείας στην Ανατολή

Η Μπλαβάτσκυ συνδέει την εκστρατεία του Αλέξανδρου στην Ινδία με:

Την επανένωση των ρευμάτων της αρχέγονης σοφίας (Ατλάντειο-Άριο-Ινδικό),

Την προσέγγιση των Ινδών Ρισί (σοφών) με την ελληνική φιλοσοφία.

"Η Ινδία δεν ήταν άγνωστη στους Έλληνες... Υπήρχε μια παλαιά πνευματική συγγένεια, την οποία ο Αλέξανδρος απλώς αναζωογόνησε."

_______

ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ – Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗΣ (μέσα από το θεοσοφικό πρίσμα)

1. Όργανο του Κάρμα της Ανθρωπότητας

Ο Αλέξανδρος δεν είναι απλώς στρατηγός ή βασιλιάς, αλλά ένα όργανο του παγκόσμιου Κάρμα – ένας φορέας του Νόμου.

Η αποστολή του δεν ήταν να καταστρέψει, αλλά να διασπείρει το ελληνικό πνεύμα, το οποίο κουβαλούσε σπέρματα της Αρχέγονης Σοφίας.

"Ο Αλέξανδρος υπήρξε δίαυλος μεταξύ του μυστικισμού της Ανατολής και της λογικής της Δύσης – το Κάρμα εργάστηκε μέσω αυτού για να ενώσει ξανά τα σπασμένα μέρη του αρχαίου πνευματικού σώματος της ανθρωπότητας."

2. Ηνωτής Δύσης και Ανατολής – Σπινθήρας της Σύνθεσης

Μέσω της εκστρατείας του, ο Αλέξανδρος:

Συνάντησε βραχμάνους σοφούς στην Ινδία και τους τίμησε ως "ίδιους με τους Έλληνες φιλοσόφους".

Ίδρυσε πόλεις-κέντρα (όπως η Αλεξάνδρεια) όπου συγκεντρώθηκαν γνώσεις από όλο τον κόσμο.

Αυτός ο συγκερασμός είναι θεοσοφικός ιδανικός: ενοποίηση όλων των εσωτερικών αληθειών.

"Ο κατακτητής που χτίζει ναούς αντί ναούς να καίει – αυτός είναι τέκνο του Φωτός, όχι της Σκιάς."

3. Μαθητής σε Παλαιότερες Μυήσεις

Η Μπλαβάτσκυ υπονοεί ότι ο Αλέξανδρος γνώριζε τα Ελευσίνια Μυστήρια και ότι είχε μυηθεί σε μυστικές σχολές της Αιγύπτου και της Βαβυλώνας.

Ο Αλέξανδρος δεν ήταν μόνο στρατηγός· ήταν αναζητητής – και κάτοχος – εσωτερικής γνώσης.

4. Καρμική Ενσάρκωση με Ανώτερη Ψυχή (Μαχατμα)

Αν και δεν το λέει ρητά, η Μπλαβάτσκυ αφήνει να εννοηθεί πως ψυχές όπως του Αλεξάνδρου μπορεί να είναι προηγούμενες ενσαρκώσεις υψηλών Οντοτήτων (στυλ Μπ. Μ.)

Δηλαδή, πιθανώς να πρόκειται για ενσαρκωμένο φορέα του Νόμου (Dharma-Raja) που εμφανίζεται όταν η ανθρωπότητα χρειάζεται ώθηση.

5. Το Κάρμα της Ύβρεως και του Τέλους

Το πνευματικό του έργο δεν ολοκληρώθηκε — γιατί παρασύρθηκε τελικά από την ύβρη και τη φιλοδοξία.

Η θεοσοφική οπτική βλέπει αυτό ως υπενθύμιση πως το εργαλείο του Κάρμα μπορεί να αποτύχει, αν χάσει την εσωτερική του σύνδεση.

6. Η Σημασία του σήμερα (κατά Θεοσοφική οπτική)

Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν είναι για τη Μπλαβάτσκυ απλώς ιστορικό πρόσωπο αλλά:

Σύμβολο της δυνατότητας του ανθρώπου να ενωθεί με την Παγκόσμια Σοφία,

Παράδειγμα πνευματικού κατακτητή που δεν εξαναγκάζει, αλλά διαδίδει Φως,

Ένα "φλεγόμενο σπαθί" που κόβει το σκοτάδι της άγνοιας σε Ανατολή και Δύση.

Η αιτία θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου παραμένει αντικείμενο ιστορικής διαμάχης:

Πιθανές αιτίες (κατά ιστορικούς):

Πυρετός/λοίμωξη (μάλθακα ή τυφοειδής πυρετός)

Ηπατική ανεπάρκεια λόγω υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ

Φυσική εξάντληση μετά από δεκαετία εκστρατειών

Δηλητηρίαση (ύποπτη αλλά όχι αποδεδειγμένη)

Ποιοι έχουν "κατηγορηθεί" στην ιστορία;

Αντίπαλοι στρατηγοί (π.χ. Αντίπατρος) . Μέλη της αυλής του

Πέρσες/Βαβυλώνιοι ιερείς . Πολιτικοί εχθροί στην Αθήνα

Η Μπλαβάτσκυ δεν κατηγορεί κανέναν συγκεκριμένα για τον θάνατό του.

Τονίζει ότι ο Αλέξανδρος δεν πέθανε τυχαία, αλλά όταν το Κάρμα του ολοκληρώθηκε.

Υπονοεί ότι η αποκοπή του από την πνευματική του αποστολή (λόγω υπερηφάνειας) οδήγησε στο τέλος του.

"Η Ύβρις ανοίγει τον δρόμο του Κάρμα. Ο Αλέξανδρος, αφού μετέφερε το Φως,

επέτρεψε στη σκιά της εξουσίας να καλύψει το Πνεύμα (πνευματική πτώση)."

_______

ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

(ως Μαθητής, Φορέας Φωτός, Πνευματικός Κατακτητής & Καρμικό Παράδειγμα)

1. Παιδική Ηλικία – Η Μύηση του Μαθητή  356–340 π.Χ.

Υπό την καθοδήγηση του Αριστοτέλη, ο Αλέξανδρος λαμβάνει φιλοσοφική μύηση στη φυσική, ηθική, εσωτερική τάξη του κόσμου.

Μαθαίνει για τον Ηρακλή, τον Αχιλλέα, αλλά και για την παγκόσμια σοφία των Ινδών, Αιγυπτίων και Περσών.

Καλλιεργείται ως φορέας εσωτερικής αποστολής – όχι απλός βασιλιάς.

Ο Αλέξανδρος προορίζεται όχι να κατακτήσει σώματα, αλλά να αφυπνίσει ψυχές.

2. Έναρξη Εκστρατείας – Ο Φορέας του Φωτός  334 π.Χ.

Ξεκινά την πορεία προς την Ασία, υπό την “προστασία της Αθηνάς” – συμβολικά: φέρει τη σοφία της Δύσης στην Ανατολή.

Κατακτά χωρίς καταστροφή· τιμά ιερείς, θεσμούς, πολιτισμούς.

Συμβολικά θεωρείται ηγέτης του Πέμπτου Υποφυλέα της Άριας Ρίζας, που "φέρνει το φως στους απογόνους της Ατλαντίδας".

3. Ινδία – Η Μεγάλη Συνάντηση  327–325 π.Χ.

Συνάντηση με γυμνοσοφιστές (ινδούς ασκητές) που τον αντιμετωπίζουν ως πνευματικά ίσο, αλλά εγωιστή.

Εσωτερικά, αυτή είναι η στιγμή δοκιμασίας:

Ή θα ενοποιήσει εσωτερικά Ανατολή και Δύση,

Ή θα παρασυρθεί από το βάρος της κοσμικής του εξουσίας.

Η Ινδία λειτουργεί ως “καθρέφτης” του Αλέξανδρου – του δείχνει τι είναι και τι δεν έγινε.

4. Επιστροφή στη Βαβυλώνα – Η Αρχή της Πτώσης  325–323 π.Χ.

Αρχίζει να συμπεριφέρεται ως θεός, απαιτώντας προσκυνήσεις και απομακρυνόμενος από την ταπεινότητα της αρχικής του αποστολής.

Το Κάρμα αρχίζει να “σφίγγει”: ο θάνατος του Ηφαιστίωνα, οι αποτυχίες και η εσωτερική μοναξιά σηματοδοτούν την πτώση του.

5. Θάνατος – Το Καρμικό Κλείσιμο   323 π.Χ. – Βαβυλώνα

Πέφτει σε πυρετό μετά από συμπόσιο. Πεθαίνει σε λίγες ημέρες.

Το σώμα του δεν αποσυντίθεται για μέρες – σύμβολο “θείου φορέα”.

Πολλές παραδόσεις (ακόμα και αποκρυφιστικές) λένε ότι:

Η ψυχή του Αλέξανδρου "ανακλήθηκε" πριν προλάβει να γίνει τύραννος.

Ο κύκλος του έκλεισε όταν η πνευματική του αποστολή ολοκληρώθηκε ή κινδύνευσε να αλλοιωθεί.

_______

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ 

Φάση	Ρόλος
Μαθητής	Ο δέκτης της σοφίας
Ήρωας	Ο φορέας του καρμικού έργου
Πνευματικός Κατακτητής	Ο διάμεσος Ανατολής–Δύσης
Πτώση	Η Ύβρις του Εγώ
Θάνατος	Το κάρμα ως απελευθέρωση